❌آشوب و مهندسی آشوب❌ ✍بحث سازمان‌دهی و غیرسازمان‌دهی بودن اعتراضات و آشوب‌ها بحث مهمی است. ✍شبیه به بحث تروریسم است که گاهی سازمان‌یافته است و گاهی طبیعی و علل اجتماعی و سیاسی و فرهنگی دارد. ✍معمولاً با دو نوع آشوب سروکار داریم: ✍آشوب‌هایی که «طبیعی» است به این معنا که ناشی از وضع خاص جامعه است مثل فقر و نارضایتی و فساد و فشار و اختلافات دینی و قومی و غیره و غیره که در جایی سرریز می‌کند و به اعتراض یا به دلیل حل نشدن اعتراض‌ها به شورش و آشوب منجر می‌شود. ✍آشوب‌هایی هم هستند که کاملاً «مهندسی‌شده»‌اند یعنی بستری برای آشوب وجود ندارد ولی هسته و تشکیلاتی با استفاده از بخش‌هایی از مردم کلید می‌زند و منجر به شورش و آشوب می‌شود. ✍ولی رایج‌ترین شکل مهندسی اعتراضات و ایجاد آشوب‌ها تلفیقی از این دو است. یعنی شناخت نارضایتی‌ها یا حتی کمک به ایجاد نارضایتی و گسترش آن و سپس زمانی که فضا کاملاً مستعد بود جرقه زدن و حتی وارد کردن گروه‌های سازمان‌یافته برای تشدید آشوب و حتی وارد کردن تیم‌های عملیاتی مثل تک‌تیراندازها برای قتل و تخریب و خونین کردن آشوب‌ها. ✍در این مدل، دستکاری و هدایت آشوب هم می‌تواند از درون معترضین باشد و هم از درون نیروهای امنیتی و پلیس. ✍شق سوم هم خارج از این دو است مانند استقرار تک‌تیراندازها برای قتل طرفین که معمولاً یا به معترضین منتسب می‌شود یا به نیروهای امنیتی- پلیس. اعتراضات عراق و لبنان از این نوع است. ✍یعنی بستر آشوب وجود دارد مانند جوانان بیکار و پرخاشگر و ناراضی از وضع موجود. ✍اعتراضات یا با جرقه زدن سازمان‌یافته شروع شده یا طبیعی ولی قطعاً ورود کرده و هدایت آن را به سمت خشونت و گسترش به دست گرفته‌اند. حالا مستقیم یا با واسطه جوانانی که توهّم و نوستالژی صدامی دارند و غیره و غیره. عبدالله شهبازی 🇮🇷به بپیوندید: 🇮🇷👇 🆔 @didebaan