#یادداشت_۶۵ ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ مدل فقهی روایت دفاع مقدس چیست؟ پیشنهادی به سازمان راهیان نور کشور و موسسه روایت سیره شهدا بصورت خلاصه اگر قائل شویم که شهدا برای اقامه حکومت قرآن و اهل بیت علیهم السلام، جان بر کف نهاده و آسمانی شدند و جميع آیات و روایات را هم در مفهوم بنیادین هدایت خلاصه کنیم، آنگاه: زیرساخت های ۹ گانه هدایت، عرصه های تمرکز و روایتگری ما را تشکیل می‌دهند، چرا که شهدا را نمود و نماد هدایت یافتگی می دانیم. به عنوان مثال یکی از زیرساخت های هدایت، فقه التزكية است و از نظر اسلام یکی از مهم ترین بخش های تزکیه، خوردنی ها و آشامیدنی هاست. حال سوال اینجاست که چرا هیچ گاه به عادات غذایی شهدا اشاره نمی‌شود و فقط به عنوان کلی حلال خوری بسنده می‌شود؟ دو مورد دیگر از مهم ترین زیرساخت های هدایت یافتگی، فقه الإمام و فقه العلم است. آیا می‌توان سر هر سفره ی علمی نشست؟ از ملحد،غربی،شرقی،سازمان مللی و هرکسی را به عنوان مرجع علمی در زندگی پذیرفت و آنگاه شهید هم شد؟ چرا در روایتگری های مناطق جنگی و طبیعتا در مدل نگارش‌ کتاب‌های دفاع مقدس، هیچگاه به حساسیت‌های شهدا در مورد مرجعیت علمی أهل بیت علیهم السلام اشاره نمی شود؟ که حضرت پدر عليه السلام فرمودند: يا كُمَيل لاتَأخُذْ إلّا عَنّا تَكُن مِنّا(اي کمیل جز از ما نگیر که از ما بشوی/ بحارالانوار ج٧٤ ص٢٦٦). همین پرسش را می‌توان درباره ی دیگر زیرساخت های هدایت هم مطرح کرد. نگارش: پادگان آسمانی دوکوهه @besalamen_amenin