بسلام آمنين
۲۸ ۱۸ تیر ۱۴۰۰ !!! چند روز پیش کاشان بودم، شهری که گفته میشود ۸۰۰ خانه ی تاریخی دارد. معروف ترینشان هم خانه ی طباطبایی است با گچبری های شگفت انگیز و خانه بروجردی با نقاشی های بینظیر. نکته بسیار قابل توجه، دیوار کاملا گِلی این خانه های فوق زیبا است که در نهایت سادگی و با تواضع دور خانه را احاطه کرده. اینکه میگوییم دنباله ی اجتماعی دین، دقیقا منظورمان همین است. قرآن کریم در آیه ۸۸ سوره حجر، گزاره ای جامعه ساز و بنیادین مطرح میکند و از مومنین میخواهد تا چشم به داشته های همدیگر ندوزند. حال نگاه سنتی در تحقق اسلام، به این خواسته ی بنیادین اکتفا میکند اما نگاه نظام ساز، این خواسته ی قرآنی را امتداد میبخشد، به متن زندگی مردم می آورد و آنرا در بسیاری از جاها از جمله معماری ظاهر میکند. یعنی بیرون خانه را به نحوی که اساسا حسرت دلی را برنینگیزد و چشمی را به دنبال خویش نکشاند حتی اگر پای منبری هم ننشسته و آن اصل قرآنی و تربیتی هم به گوشش نرسیده باشد. دقیقا برخلاف آنچه که در نمای بیرونی و ضد قرآنی معماری های کنونی میبینیم! اسلام عزیز جلوه گری در فضای عمومی را نهی کرده. خواه نمایش بازوی پاورلیفتینگی برادری باشد، خواه نمایش گیسوی خواهری و خواه تفاخر به داشته های ظاهری زودگذر در نمای معماری. فَكُلّها هَباءً مَنْثورا(سوره فرقان آیه ۳۰). باید دانست که تربیت و هدایت اسلامی، خانه اسلامی میخواهد که حداقل ده دسته اختلاف با آپارتمان های عشوه گر کنونی دارد! @besalamen_amenin
1 مشاهده