📜 سیره عملی و اخلاقی آیت‌الله شیخ محمد 💠 اخلاق و کرامات آیت‌الله شیخ محمد بهاری 🔸 آیت الله شیخ محمد بهاری، در تأثیر نفس همانند استاد گرانقدرش بود و گاه با نگاهی عمیق یا وعظی کوتاه، خفته‌ای را بیدار می‌کرد و در همان برخورد اول، طرف مقابل را مجذوب و شیفته‌ی خود می‌‌ساخت. 🔹روزی در نجف اشرف، در حالی که با جمعی از طلاب در محوطه‌ی حیاط مدرسه ایستاده بود‌، رهگذری به طلاب جسارتی می‌نماید. طلبه‌ها در صدد پاسخ به توهین او بر می‌آیند؛ اما مرحوم بهاری می‌گوید: "او را به من واگذارید." آن گاه پشت سر او می‌رود و می‌گوید: ⏰ «ای غافل‌! آیا نخواهی مرد؟ آیا وقت آن نرسیده است که از خواب غفلت بیدار شوی؟» ✅ آن مرد نگاهی به پشت سر خود می‌‌کند و خطاب به مرحوم بهاری می‌گوید :"چرا‌،چرا، اتفاقا موقعش فرا رسیده است." 🔸او در حضور آن مرد الهی توبه می‌کند و با تحول و انقلابی درونی که در او پیدا می‌شود، از زهاد و عباد زمان خود‌ می‌گردد. 📚کتاب قله‌نشینان معرفت، ص ۷۷