امام صادق(ع) در این زمینه فرموده‌اند: «خداوند اشیاء و حوادث را تنها از طریق سبب‌هایشان جاری می‌کند».‏[3] براساس حکمت الهی و اراده و خواست خداوند، ربط بین نظام عالم با خداوند - در حالی‌که خداوند عاری از هرگونه ویژگی عالم ماده است- با واسطه‌ها انجام می‌شود. این واسطه در بسیاری مواقع فرشتگان هستند. سنت الهی بر این است که به وسیله واسطه‌هایی؛ نظیر فرشتگان، فیوضات پروردگار را به عالم ماده برساند و در عالم ماده هم واسطه‌های زیادی در رسیدن آنها به دست ما وجود دارد. در همین رابطه جایگاه وجود فرشتگان در نظام آفرینش تعریف می‌شود. با تمام آنچه گفته شد؛ ممکن است علت اصلی خلقت فرشتگان چیز دیگری باشد که بر ما پوشیده است. همچنین می‌توان احتمال داد که عبادت فرشتگان، یک عبادت محض نیست بلکه برای کل عالم امکان و نیز عالم ماده، ثمراتی دارد. به بیان دیگر؛ عبادت آنها سوای بحث تکلیف داشتن یا نداشتن ایشان؛ اثراتی را بر همه مخلوقات و جهان هستی دارد و همین امر می‌تواند از علت‌های خلقت آنان باشد. در مورد هدایت نیز همین طور ، خدا نیازی به واسطه قرار دادن ندارد ولی سنت خدا بر این تعلق گرفته که واسطه در هدایت قرار دهد. شاید علت اصلی این سنت عدم قابلیت عالم مادی در قبول فیض بلا واسطه خدا باشد به قول حکما مشکل از عدم قابلیت است نه فاعلیت. فاعلیت خدا تام است قابلیت عالم ماده ناقص است. مانند نیروگاه برقی که توان بالا و فوق العاده ای در برق دارد اما برای این که لامپی بتواند در خانه ای روشن شود نیاز به واسطه های تنظیم ولتاژ دارد. https://eitaa.com/joinchat/3397320738C0c4c71fad0