✨باسم رب المهدی✨ ❇️شرط دوم: عشق به خلق 🖍ادامه بحث قبلی ♨️روزی جوان دانشجویی که برای مشورت در مورد کار فرهنگی در دانشگاه آمده بود، گفت: 🔹میخواهم در دانشگاهمان کار فرهنگی کنم، چه کار کنم بهتر است؟ 🔸از او پرسیدم: بلد هستی رخت و لباس بشویی؟ 🔹گفت: بله، رخت و لباس که بلدم بشویم، اما این چه ربطی به کارفرهنگی دارد؟ من میخواهم کار فرهنگی کنم. 🔸گفتــم: حاضری لباسهای هم اتاقی خــودت در خوابگاه را بشویی؟ 🔹گفت: نه، کار سختی است. بعد به شوخی گفت: 🔸اینجا که جبهه نیست تا ما از اینجور ایثارگری ها کنیم. 🔹گفتم: جبهه نیست، ولی هم اتاقی تو که "آدم" هست. تو برای آدم بودن او چقدر ارزش قائلی؟ 🔸گفت: ممکن است بچه خوبی نباشد. 🔹گفتم: اتفاقا چون ممکن است بچه خوبی نباشد، دارم این سؤال را می کنم. 👈آیا قیمت آدم بودنش برای تو این قدر هست که اگر یک وقت پیش آمد، بتوانی با طیب خاطر و لذت، لباسش را بشویی و بگویی دارم لباس یک انسان را می شویم؟ 🔸صادقانه گفت: نه، من این جوری نیستم. 🔹صمیمانه گفتم: اگر یک انسان این قدر نزد تو اهمیت ندارد، چرا می خواهی برای هدایتش کار فرهنگی بکنی؟ 👈به تو چه ربطی دارد که نگران بهشت و جهنم مردم باشی؟ تو که آدمها را دوست نداری، چه کار به سرنوشتشان داری؟ 🔴البته موضوع شســتن لباس دیگران، صرفا یک شیوۀ برآورد است. 👈نه اینکه واقعا شستن لباس دیگران یک شاخص قطعی باشد ✅به هر حال انسان باید نگاه کند و ببیند چقدر برای دیگران ارزش قائل است. 📚 انتظار عامیانه، عالمانه، عارفانه ✍ حجت الاسلام 🌸 🌸 🌼✨🍃🌼✨🍃🌼✨🍃🌼 🆔 @besooyezohur