#یک_آیه_یک_تفسیر 📌 سوره مبارکه حمد 📖 ايّاكَ نَسْتَعينُ: تنها از تو كمك مى خواهيم؛ از غير تو كمك نمى خواهيم و استعانت نمى جوييم. ♦️اين جمله، مفيدِ توحيد در استعانت است. توحيد در استعانت، يعنى تنها از او كمك خواستن و تنها از او استمداد كردن و تنها به او اعتماد كردن. 🔸ممكن است در اينجا سؤالى مطرح شود: و مى توان اين سؤال را به دو گونه مطرح كرد: - يكى از نظر اصل استمداد و استعانت. از نظر علماى تعليم و تربيت و علماى اخلاق، انسان بايد اعتماد به نفس داشته باشد. اعتماد به غير و استعانت و استمداد از غير، انسان را موجودى اتّكالى و ضعيف مى سازد؛ برخلاف اعتماد به نفس كه قوا و نيروهاى انسان را بيدار و زنده مى كند. 🔸طبق اين اصل بايد به خود تكيه داشت نه به غير، اعم از اينكه آن غير خدا باشد يا غير خدا. به همين دليل علماى امروز «توكل» را كه اعتماد به خداست و موجب سلب اعتماد از خود است نفى مى كنند و غير اخلاقى مى شمارند. - ممكن است اين سؤال به صورت ديگرى مطرح شود و آن اينكه چرا نبايد از غير خدا استعانت و استمداد جست؟ اينكه غير خدا را نبايد عبادت كرد منطقى است و اما اينكه از غير خدا نبايد استعانت و استمداد جست چه منطقى دارد؟ 🔺خداوند، عالم را عالم اسباب قرار داده و ما انسانها را به انسانهاى ديگر و به اشياء ديگر نيازمند ساخته است و ما ناچار براى رفع نيازهاى خود بايد از اشياء ديگر و از انسانهاى ديگر در زندگى كمك بگيريم و استمداد كنيم. 🔹در پاسخ اين سؤال بايد بگوييم كه مطلب چيز ديگرى است. اين طور نيست كه هرگونه كمك گيرى از غير و اعتماد به غير قبيح باشد، بلكه خداوند اصولًا انسان را موجودى نيازمند به غير خلق كرده؛ يعنى جامعه انسانها اين طور است كه هركس به ديگرى محتاج است و اينكه مى بينيم در سفارشات اسلامى دائماً امر به تعاون مى كنند نمايانگر همين حقيقت است. در قرآن مجيد مى فرمايد: تَعاوَنوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى. در كارهاى نيك يكديگر را مدد برسانيد. 🔸كلمه «تعاون» از ماده «عون» است. اگر استعانت از غير در هيچ حدى جايز نبود پروردگار سفارش به تعاون نمى كرد، بلكه مى رساند: شما به يكديگر محتاج هستيد و لذا بايستى يكديگر را مدد و يارى كنيد. @beytonoor