💠 روزه جسم و روزه جان
یک روایتی از امیرالمؤمنین (علیهالصّلوة والسّلام) هست که روزه را به روزهی جسم و روزهی جان تقسیم میکند. دربارهی روزهی جسم میفرماید: «صوم الجسد الامساک عن الاغذیه بأرادة و اختیار»؛ روزهی جسم این است که انسان خوراکیها را با اراده و اختیار خود مصرف نمیکند؛ «خوفا من العقاب و رغبة فی الثواب و الاجر»؛ با این انگیزه، انسان از غذا اجتناب میکند. این روزهی جسم است. اما روزهی جان: «و صوم النفس امساک الحواس الخمس عن سائر المآثم»؛ این، روزهی جان است که حواس پنجگانه را از همهی گناهان ممنوع کنید و امساک بدهید. «و خلوّ القلب من جمیع اسباب الشرّ»؛ دل را از اسباب و موجبات شرّ خالی کنید؛ این، روزهی جان است. حالا اسباب شرّ چیست؟ امساک از گناهان حواس خمس، برای کسی که ارادهی امساک داشته باشد، آسان است؛ اینکه دست، چشم، گوش و زبان انسان مرتکب گناه نشود؛ لیکن آن امساکِ خلوّ قلب از اسباب الشرّ، خیلی سخت است؛ این سختتر است و تمرین و مجاهدت میخواهد. و دوستان عزیز! من و شما مخاطبان این دستوریم؛ این مجاهدت، بر عهدهی ماست؛ واقعاً تأثیر گناهی که از ما سر میزند، با گناهی که از یک انسان معمولی - که در جامعه مسئولیتی ندارد - سر میزند، تفاوت میکند. باید هم نسبت به گناه قلبی و هم گناههای شخصی، خیلی مراقب باشیم.
بیانات در دیدار کارگزاران نظام ١٣٨۵/٧/١٨
⬅️ کانال رسمی بنیاد فرهنگ واندیشه انقلاب اسلامی
♦️
@BFANIS