" متن فری استایل مادرم(بیدار) " : میون کوچه ها که تنهایی راه میرم همش یاد غریبی تو این بغض که نشد کنم خفش این همه جسارت شد بهت مادر دو عالم آخه چقد باید پست باشن این بوده سوالم چطور بازوی مادری شکست هرشب دوتا دستاش میرفت بالا برا دعا خیری که بود همراش اما نزاشتن مردم هیچ احترامی برات در خونتو آتیش زدن حرومی و اوباش سلام من به تو پاک ترین بانوی دو عالم دست به چادرتم وقتی گره میفته توو کارم مادر غیر تو و بچه هات مگه کیو دارم چادرت دوباره خاکی شه من عمرا نمیزارم هنوزم اسمت میاد میلرزه پشت همه مردا یاد غمت میفتم فراموش میشه همه دردام نشده واسه غمت هنوزم آروم بشینم سایت روی سرمه غصه ندارم واسه فردام بهشت زیر پاته محتاجم به آرامش دستات سر پیشونی بندت دعوا بود توو جنگ هشت سال اسمت وا میکنه هرچی گره باشه توو کارمون مادر حواسش هس به همه بچه ها توو هرحال با افتخار میگم یه زن یادم داد که پای حق وایسمو نشم قاطی نامردا اگه عمرم نبود به دنیا تا فردا نور عشقت توی وجودمه پابرجا کوروس: من سختی ندیدم تو سختی کشیدی ته داستان بدون اسمت چیزی نی من بچه بودم طعم عشقتو چشیدم هنوزم مثه قبلنا دستامو میگیری سر به راه نبودم با تو سربراه شدم با عشق تو مشکلات برام روبراه شدن کوله بارمم همون اشکایین که صبحا همیشه واسم تو دعات بودن