مسکرات دنیای ما از دریچه دید عقلانیت آنقدر تلخ و تاریک است که هر آدمی را که میبینی برای خودش مسکری متناسب با حال خود می جوید که خود را از عقل تهی نموده و مست و لایعقل چشم بر مصیبتی که در آن می زید بربسته و عمر به پایان ببرد و قران می فرماید مسکرات حرام هستند زیرا فرصت اصلاح شدن و اصلاح کردن جامعه را از نوع بشر دریغ میدارند و ما همه، مسکرات حرام را نوشیده و پوشیده و نیوشیده ایم و مست میگذرانیم و عقل را در پستوی این مستی که به مسخ شدن انجامیده زندانی کرده ایم از این روست که مردم از هر چه آنها را به سمت عقلانیت ببرد فراری و به سمت هر مُسکری پناهنده هستند زود است که پاسخ این مستی را از ما بخواهند و نتوانیم پاسخی بیابیم