♨️ چـگـونـه کـودکـانـمـان را به نـمـاز تـشـویـق کـنـیـم : 📒 خاطرۀ استاد پناهیان از توپ‌بازی با پسرش و یک گفتگوی ماندگار ؛ 🔹- یک روز در خانه با پسرم مشغول توپ‌بازی بودم که وقت اذان شد. به او گفتم: 🔹- خُب، الان اذان گفتند، باید بروم نماز بخوانم. 🔸- اِی بابا؛ بیا ادامه بدهیم! 🔹- نه دیگه، الان اذان شده باید بروم نمازم را بخوانم. بعد می‌آیم ادامه می‌دهیم. 🔸- من هم بیایم؟! 🔹- نمی‌دانم. اگر می‌خواهی بیا! 🔸- آخه الان برایم سخت است نماز بخوانم، بازی شیرین است. 🔹- اتفاقاً من هم برایم سخت است. من هم بازی برایم شیرین است. ولی چون خدا خواسته، باید بگویم چشم. 🔸- واقعاً برای تو هم سخت است؟ 🔹- بله! 🔸- اگر برایت سخت است، پس چرا الان می‌خواهی بروی نماز بخوانی؟! 🔹- تا آدم کار سخت نکند که آدم نمی‌شود. می‌خواهم آدم شوم. 🔸- پس من هم می‌آیم نماز بخوانم. 🔹تمام شد؛ ما دیگر در خانه‌مان به کسی نگفتیم نماز بخوان. 📚 بخشی از کتاب "چگونه یک خوب بخوانیم؟ " اثر علیرضا پناهیان