📝 | 🔻 از ناآرامی های زمانه به تو پناه آوردم، از خود گریخته و پشت سنگری پناه میگیرم، من از دست خودم به سمت تو پناه آورده ام، پناهم میدهی؟! 🔅 تنها، قدم زدن بر روی خاکت کافیسیت تا تمام وجودم را لبریز از آرامش کند چیزی که برایم این روزها حکم اکسیژن را داشت اما محروم بودم از آن، تا حالا که میزبانم شدی و من از همه جا رانده شده را در آغوش کشیدی.انگار در خاکت تازه جوانه زده ام و رشد کرده ام.آری اینجا بودن برایم تولدی دوباره است. 📌 ای کاش این روزهای دلنشین انتها نداشت حتی تصور تمام شدن این دوران مرا به عمق دریای بی انتهای دلتنگی میبرد چراکه در هر لحظه از آن هزار خاطره ناب برایم رقم خورده است. @bidariymelat