هرشب با بیقرار اصفهانی (پند حکایت مدح شماره ۳۳۷) با هم مهربان باشیم 🌼🌻🍀🌼🌻🍀🌼🌻🍀🌼🌻🍀 دلم   امروز  به  تنگ است  از این   جور زمان هر کجا می نگری جنگ  و  جدل  گشته عیان نه   برادر   به   برادر   بودش   صلح   و   صفا بلکه   خواهر    به خواهر  شده دشمن  ز  جفا رحم   و   انصاف   و   مروت  شده  بر باد فنا این    همه   ظلم    زِ  اَبناء    بشر    وا    اَسَفا از   چه   گشتیم  همه  بی خبر   از  حال  دگر این  همه  ظلم   به  حق  دگران  را   چه  ثمر کو   دگر  حُجب  و حیا  رفته   کجا   باور  ما زین  سبب   لطفِ  خدا   نیست  دگر  یاور ما از  چه  گویم  ادب  ما  شده  بس    بی  ادبی بارالها    تو    خودت    ساز     دوباره   سببی از  محبت   چه  بگویم  شده  نایاب  و عتیق آدمی  گشته  فقط  با  زر  و   با   پول  رفیق مردی  و  لطف  و  صفا  قصه و افسانه شده فقر   و  جهل  آمده   و   دلبر     جانانه  شده مردم   شهر    بدانید   خدا    شاهد    ماست برسد   کیفر  او  بر  همگی  بی  کم  و کاست وقت  آن  است  که  از خواب جهالت  بِرَهیم از  سر  رحم  به  هم   دست   رفاقت  بدهیم سفره    بذل   و  کرم   پهن  نموده   همه  جا پیش  یزدان  همه  دم   دست   برآور به  دعا (بیقرارا)    ز     خدا     کن     طلب    آرامش بهر   مردم    به   طلب  رزق  پر  از    آسایش 🍀🌻🌼🍀🌼🌼🍀🌼🍀🌻🌼🍀 بیقرار اصفهانی   ( پرویز بیابانی)