📌 شریعت - طریقت - حقیقت عرفا و فقها متفق القولاند که شریعت، یعنی مقررات و احکام اسلامی مبنی بر یک سلسله حقایق و مصالح است. فقهاء معمولا این مصالح را به اموری تفسیر میکنند که انسان را به سعادت، یعنی حد اعلای ممکن استفاده از مواهب مادی و معنوی میرساند. ولی عرفا معتقدند که همه راهها به خدا منتهی میشود و همه مصالح و حقایق از نوع شرائط و امکانات و وسائل و موجباتی است که انسان را به سوی خدا سوق میدهد. فقها همین قدر میگویند: در زیر پرده شریعت (احکام و مقررات) یک سلسله مصالح نهفته است، و آن مصالح به منزله علل و روح شریعت به شمار میروند. تنها وسیله نیل به آن مصالح عمل به شریعت است. اما عرفا معتقدند که مصالح و حقایقی که در تشریع احکام نهفته است از نوع منازل و مراحی است که انسان را به مقام قرب الهی و وصول به حقیقت سوق میدهد. عرفا معتقدند که باطن شریعت « راه » است و آن را « طریقت » میخوانند، و پایان این راه « حقیقت » استیعنی توحید به معنیی که قبلا به آن اشاره شد که پس از فناء عارف از خود و انانیتخود دست میدهد. این است که عارف به سه چیز معتقد است: شریعت، طریقت، حقیقت، معتقد است که شریعت وسیله یا پوستهای است برای طریقت، و طریقت پوسته یا وسیلهای برای حقیقت. 🌀 استاد مطهری؛ کتاب کتاب آشنایی با علوم اسلامی2 @bimemoj