🔰 در نظام جمهوري اسلامي غير از دانايي و كفايت سياسي، كفايت اخلاقي و اعتقادي هم لازم است. 🔻افرادي نگويند كه اخلاق و عقيده مسأله‌ي شخصي انسانهاست. بله، اخلاق و عقيده مسأله‌ي شخصي انسانهاست؛ اما نه براي مسؤول. 🔻من اگر در جايگاه مسؤوليت قرار گرفتم و اخلاق زشتي داشتم؛ فهم بدي از مسائل جامعه داشتم و معتقد بودم كه بايد جيب خودم را پُر كنم، نمي‌توانم به مردم بگويم اين عقيده و اخلاق شخصي من است و اخلاق و عقيده ربطي به كسي ندارد! 🔻براي يك مسؤول عقيده و اخلاق مسأله‌ي شخصي نيست؛ مسأله‌اي اجتماعي و عمومي است؛ حاكم شدن بر سرنوشت مردم است. 🔻آن كسي كه به مجلس مي‌رود، يا به هر مسؤوليت ديگري در نظام جمهوري اسلامي مي‌رسد، 🔻اگر فاسد، بيگانه‌پرست و در خدمت منافع طبقات برخوردار جامعه بود، ديگر نمي‌تواند نقشي را كه ملت و طبقات محروم مي‌خواهند، ايفا كند. 🔻اگر آن شخص انسان معامله‌گر، رشوه و توصيه‌پذير و مرعوبي بود؛ در مقابل تشرِ تبليغات و سياستهاي خارجي جا زد، ديگر نمي‌تواند مورد اعتماد مردم قرار گيرد و برود آن‌جا بنشيند و تكليف ملك و ملت را معيّن كند. 🔻اين شخص غير از كفايت ذاتي و دانايي ذاتي، به شجاعت اخلاقي، تقواي ديني و سياسي و عقيده‌ي درست هم احتياج دارد. #حکیم_انقلاب 82/9/26 #انتخابات1402 🇮🇷🇮🇷🇮🇷🇮🇷 @bimemoj