🔻این شمایلها را به نام پیغمبر و به نام حضرت امیر و به نام ائمه ی دیگر مثلاً حضرت امام حسین قبول نكنید؛ خشن است، قیافه ی عجیبی كه نمی‌خواهم تعبیر زشتش را به كار ببرم؛ همیشه علی علیه السلام را با یك شمشیر دو زبانه‌ای كه مثل زبان افعی دو سر دارد، با یك قیافه خشمناكی نشان داده اند. 🔻علی كِی این جور بوده؟ ! 🔻دشمنهای علی می‌گفتند عیبش برای خلافت این است كه خنده روست. می‌فرماید: عَجَباً لِابْنِ النّابِغَةِ! یَزْعُمُ لِاَهْلِ الشّامِ اَنَّ فِیَّ دُعابَةً وَ اَنِّی امْرُؤٌ تِلْعابَةٌ  🔻عجبا برای پسر نابغه (عمرو عاص) - می گویند قبل از او عمر این جمله را گفته بود- عیبی كه به من برای خلافت می گیرد این است كه می گوید من یك آدم خوش مشربم، شوخی می كنم و خنده رو هستم. علی خاصیت هر مؤمنی را داشت: لْمُؤْمِنُ بُشْرُهُ فی وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فی قَلْبِه. علی غصه و حزن و خوفش و هرچه داشت در دلش بود، هرگز دائماً ابروهای دوگره نداشت. علی در میدان جنگ كه می رفت شمشیرش به دستش بود؛ مگر همیشه هرجا نشسته بود یك شمشیر دو دم روی زانویش گذاشته بود؟ بعضی قیافه های بسیار كریه مثل قیافه های قاتلهای حرفه ای را- كه ثابت شده به دست دشمنهاست- می آیند به نام شمایل امیرالمؤمنین پخش می كنند، بعد شیعیان امیرالمؤمنین هم همینها را در خانه هایشان می زنند. 📚 استاد مطهری، کتاب (پانزده گفتار) / لزوم تعظیم شعائر اسلامى / مجموعه آثار شهید مطهری . ج25، ص: 386 @bimemoj