هدایت شده از کنفرانس و پرسمان اتحادیه عماریون
─═┅═══༅•❥︎●❥︎•༅═══┅┅─
◑◁ در این روز مردی به نام "عبداللّه بن حصین ازدی" •كه از قبیله "بجیله" بود • فریاد برآورد...
✪ ای حسین! این آب را دیگر بسان رنگ آسمانی نخواهی دید! به خدا سوگند كه قطرهای از آن را نخواهی آشامید، تا از عطش جان دهی!
❏ امام علیه السلام فرمودند .. خدایا ! او را از تشنگی بكش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار نده
❖ حمید بن مسلم مي گوید .. به خدا سوگند كه پس از این گفتگو به دیدار او رفتم در حالی كه بیمار بود، قسم به آن خدایی كه جز او پروردگاری نیست ، دیدم كه عبداللّه بن حصین آنقدر آب ميآشامید تا شكمش بالا ميآمد و آن را بالا ميآورد و باز فریاد ميزد .. العطش! باز آب ميخورد، ولی سیراب نميشد . چنین بود تا به هلاكت رسید .
┄═┅┅┅═༅𖣔3⃣𖣔༅══┅┅─