هدایت شده از کنفرانس و پرسمان اتحادیه عماریون
─════༅•❥︎●❥︎•༅═══┅─
◑◁در مقاتل نوشته‌اند زمانی که امام در آستانه شهادت بود کسی جرات نمی‌کرد به سمت ایشان برود؛ اهل حرم از صدای اسب ایشان ذوالجناح متوجه شده و بیرون دویدند.
❖ کودکی به نام عبدالله بن حسن دوید و به طرف مقتل امام آمد؛ او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند..خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!
❍ وقت شهادت امام را وقت نماز عصر گفته‌اند. شمر میان کسان بانگ زد که وای شما منتظر چیستید؟ مادرهایتان به عزایتان بنشینند، بکشیدش!
✪ حمیدبن مسلم گوید..در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در قلب امام فروبرد...
❏ بعد از شهادت امام عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته‌اند تمام این افراد بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین و همراهانش آغاز شد. عمر سعد ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد و حتی نگهبانی برای خیمه‌ها گذاشت.
★ یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعد از شهادت امام به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام جنگید تا شهید شد. نزدیک غروب آفتاب سر امام را جدا می‌کنند و به خولی می‌دهند تا همان شبانه برای ابن‌زیاد ببرد. بعد به دستور عمر سعد بر بدن مطهر امام و یارانش اسب می‌دوانند.
اللّهــمَّ‌عَجِّـــلْ‌لِوَلِیِّک الفَــرَج
پــایــان قسمت اول
┄══┅═༅𖣔9⃣𖣔༅═══─