مروری بر جزء چهاردهم: 1- ما قرآن را نازل کردیم و خود ما آن را نگاه می داریم. (9- حجر) 2- هیچ چیز نیست مگر آنکه منابع و گنجینه های آن نزد ماست. (21- حجر) 3- ما انسان را از گلی خشک و سیاه متغیر و بو گرفته آفریدیم. (26- حجر) 4- ای پیامبر به بندگانم خبر ده که همانا من خودم بسیار بخشنده و مهربانم. (49- حجر) 5- همانا ما به تو سبع المثانی (سوره حمد) و قرآن بزرگ دادیم. (87- حجر) 6- ای پیامبر به آنچه که ما بوسیله آن کفار را کامیاب کردیم چشم مدوز و بر آنان اندوه مخور و بال محبت خویش را بر مومنان فرو گستر. (88- حجر) 7- اگر بخواهید نعمت های خدا را بشمارید، هرگز نمی توانید شمار کنید. (18- نحل) 8- خداوند فرمود: دو معبود نگیرید. فقط او معبود یکتاست. پس تنها از من بترسید. (51- نحل) 9- هرچه از نعمت دارید همه از خداوند است. (53- نحل) 10- هرگاه یکی از مشرکات به دختردار شدن بشارت داده می شود صورتش از غصه سیاه می شود در حالی که خشم خود را فرو می برد. (58- نحل) 11- اگر خداوند مردم را به خاطر ستم هایشان مواخذه کند، هیچ جنبنده ای را روی زمین باقی نمی گذارد. (61- نحل) 12- بی گمان برای شما در آفرینش چهارپایان عبرتی است. (66- نحل) 13- نعمت های خداوند را می شناسند، سپس آن را انکار می کنند و بیشتر آنان کافر و ناسپاسند. (83- نحل) 14- همانا خداوند مردم را به عدل و احسان و دادن حق خویشاوندان فرمان می دهد. (90- نحل) 15- با هر دروغی که به زبانتان می آید نگوئید این حلال است و آن حرام تا بر خدا دروغ بسته باشید.