#گریه_نخواهم_کرد در یکی از عملیات ها #سولدوز هم‌رزمش مجروحش را به دوش گرفت تا عقب ببرد ولی آنگاه که می‌خواست حرکت کند گلوله‌ای آتش‌زا پیش پایش منفجر شد و او را بر زمین زد. سولدوز سوخت... سوخت. حالا فقط از سرش قابل شناسائی بود. مسئول تعاون بنیاد شهید در حیاط سپاه در حالی که درب تابوت را بست، دید که #مادر سولدوز می‌آید. مسئول تعاون همیشه او را خاله صدا می‌کرد. با دنیایی درد، گفت خاله لزومی ندارد که... چشمان مادر سولدوز پر از #اشک شده بود. "خاله لاله‌زار" گفت: "فرزندم به خدا قسم گریه نخواهم کرد. او که از #علی_اکبر و #قاسم برتر نیست." درب تابوت را باز کرد و فرزندش را بوسید. فقط از سرش قابل شناسائی بود. بعد خود را کنارکشید گفت گریه_نخواهم_کرد و به این قولش هم عمل کرد... که بود این شیرزن؟ مسئول تعاون با خود گفت از مادری این چنین، فرزندی هم چون سولدوز متولد می‌شود درود بر تو خاله . . . تصویر #شهید_سولدوز_جعفری و #مادر درحال بوسیدن جگرگوشه اش... روستای "اسلام‌آباد" از توابع پارس‌آباد @bicimchi1