داستان حمید ابن قحطبه را شنیده‌اید که در یک شب به دستور هارون‌الرشید سادات زیادی را به شهادت می‌رساند و بعد این آقا روزه‌خواری می‌کند، وقتی که می‌پرسند چرا روزه‌خواری می‌کنی؟، می‌گوید: من امید نجات ندارم، چون سادات، فرزندان پیامبر را بی‌گناه کشته‌ام. امام کاظم علیه السلام فرمودند: «گناه یأس از رحمت خدا، از کشتن سادات بزرگ‌تر است.» کسی که امام زمان دارد، هیچ وقت ناامید نمی‌شود، چرا؟ چون این امام زمان دست او را می‌گیرد، همان‌طوری که امیدواری به رحمت خدا را همیشه باید داشته باشیم، با داشتن امام حی و حاضر، هیچ وقت انسان به ناامیدی نمی‌رسد، در بن‌بست‌ها یابن‌الحسن می‌گوید، آقای خود را می‌خواند، از امامش مدد می‌گیرد و اگر خدایی نکرده دچار لغزش گناهی شد، 🔸 اینجا به پانزدهمین عامل سلامت روح و روان و معنویتش دست می‌زند و آن توبه و استغفار است. کسی که با گناه سلامت معنوی خودش را از دست داد، با این راه پانزدهم «توبه و استغفار» بر می‌گردد، دومرتبه سلامتی معنوی خودش را بدست می‌آورد. ⚡️وَ أَنيبُوا إِلى‏ رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذابُ ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ ⚡️ آیات زیبای سوره‌ی زمر 53-54 به انسان امید می‌دهد، نا امید نشوید: ⚡️... لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحيم‏ ⚡️ همه‌ی گناهان را می‌بخشد، خداوند توبه‌کاران را دوست دارد. «تائب» مثل کسی است که گویا اصلاً گناهی نکرده است. «توبه» نخستین مرحله‌ی رسیدن به سلامت است. درحقیقت نوعی تخلیه‌ی هیجانی آن گناهی که گرفتارش شده است، زیرا انسان از راه‌های صحیح می‌تواند برون‌ریزی عاطفی داشته باشد. با دعا و توبه و نیایش و زیارت و بدین وسیله، ضعف‌های خودش را جبران کند و آن سلامت معنوی‌اش را به دست بیاورد، از اضطراب و فشار روانی خودش را رها کند. موفق باشید. التماس دعا ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈ @bonyad_313_mahdaviyat