✍ غریب افتاده‌ایم ؛ در دنیای تنگی که زرق و برقش، از یادمان بُرده است؛ خانه‌ای داریم بی‌انتها ... و ریشه‌ای از جنس بی‌وزنی، از جنس احاطه، از جنس بی‌مکانی و بی‌زمانی ... رمضان، اگر بر جانمان نشسته باشد؛ باید خو گرفته‌باشیم به این خانه ... باید عاشق شده باشیم ! و بی‌تابی این عشق، ما را همچنان بر سفره‌ی رمضان، بنشاند تا رمضانِ دگـــر .... رمضان آمد؛ تا ما به خانه برگردیم! به آنجا که بدان متعلق بودیم! به خانه‌ی به خانه‌ی ... ✨جان و تن من از قفس نفس رها شد ✨ماه رمضان رفت و دلم تنگ خدا شد ✨صد حیف که برچیده شداین سفره احسان ✨صد شکر که عید رمضان چهره نما شد 🌙حلول ماه شوال و فرارسیدن مبارک باد.🌹 ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈ @bonyad_313_mahdaviyat ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈