از احادیث معروف و معتبری که شیعه و سنی آن را نقل کرده‌اند حدیثی هست که شناخت و معرفت نسبت به امام را برای هر انسانی لازم می‌شمرد، این حدیث که در کتب شیعه به صورت مکرر آمده و با اصول شیعه هم صددرصد قابل انطباق است، غالباً با این عبارت وارد شده است: «من مات و لم یعرف امام زمانه مات میتة جاهلیه»؛ هر کس بمیرد و پیشوای زمان خودش را نشناسد به مرگ جاهلیت از دنیا رفته است و در کتب اهل سنت با تفاوتی اندک چنین روایت شده است: «من مات بغیر امام مات میتة جاهلیه» و یا با این عبارت: «من مات و لیس فی عنقه بیعة مات میتة جاهلیة»؛ کسی که بمیرد و در گردن او بیعت یک امام نباشد، به مرگ جاهلیت مرده است و به عبارتی دیگر که شیعه و سنی هر دو به این نحو روایت کرده‌اند، چنین است: «من مات و لا امام له مات میتة جاهلیة»؛ هر کس بمیرد و امامی نداشته باشد به مرگ جاهلیت مرده است. تکرار و تنوع روایت این مضمون موجب اطمینان بسیار بالا در صدور این عبارت از پیامبر اکرم(ص) و نشان‌دهنده جایگاه فوق‌العاده مسأله امامت در هندسه فکری اسلام ناب است.
@bonyad_313_mahdaviyat