💠ایمان به نظم و قانون اساس مفاهیم فلسفی دعا و عبادت است. اگر دنیا نتیجه تصادف بود، هرج و مرج در آن حکمفرمایی می کرد و یا اگر بروز حوادث حتمی و تغییرناپذیر می‌بود، دعا نمی توانست معنای عاقلانه ای داشته باشد. اگر اراده ی دنیا در دست قانون گذار حکیم و مهربانی باشد که برای جهان نه یک مکانیسیَن بلکه پروردگار حقیقی باشد، آن وقت است که بدون آنکه برای اجابت دعای ما نظم جهان را به هم بزند با قدرت لایتناهی و رحمت بی پایان خود به حوائج و نیازمندیهای ما توجه خواهد کرد. در این راه زندگی که از تاریک ترین مرحله شروع شده و به این جا رسیده است که اکنون چیزهای بسیاری را بر اساس تجربه می داند، آنجه بشر از زندگی خود به دست آورده، قدر مسلم این است که در این اقیانوس متلاطم حیات برای رهایی، علم به تنهایی کافی نیست. اگر ایمانی نبود که بشر به نیروی آن تا آخرین لحظه ایستادگی بکند و اگر روشنایی های باطنی نبود که در تاریکی های زندگی و سرگرانی های عمر خویش راهی پیش پای او بگذارد، کجا او می توانست تا این حد پیشرفت داشته باشد.💠 📚 مهدی قائنی - دعا از نظر دانشمندان ص44 -------- #متن ╔═══❖•°🌱 °•❖═══╗ 🤲 @bonyadedua ╚═══❖•°🌱 °•❖═══╝