🟢اسماء الهی و حقیقت ولایت ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در یکی از فرازهای ابتدایی دعای پرمغز خدای متعال را اینگونه سوگند می‌دهیم: «خدایا تو را به اسم‌هایت سوگند می‌دهیم؛ اسم‌هایی که ارکان همه چیز را پر کرده‌اند؛ وَ بِأَسْمَائِک الَّتِی مَلَأَتْ أَرْکانَ کلِّ شَی‏ء» این بدان معناست که در جهان‌بینی اسلامی، روح و رکن و حقیقت همه عالم را اسماء الهی پر کرده است. معلوم است که مراد از اسم در اینجا «لفظ» و «مفهوم» نیست. زیرا لفظ و مفهوم که نمی‌تواند چیزی را پر کند. بلکه حقیقت و مصادیق اسماء الهی منظور است. اما منظور از این اسمائی که همه هستی را پر کرده است، چیست؟ با مراجعه به سایر ادعیه و روایات شاید بتوان پاسخی برای آن یافت. در یکی از دعاهای درباره ائمه اطهار علیهم السلام چنین می‌گوییم: «فَبِهِمْ مَلَأْتَ سَمَاءَک وَ أَرْضَک» یعنی خدای متعال آسمان و زمین را به واسطه (یا با) ائمه اطهار علیهم السلام پر کرده است. یعنی عالم ملک پر از حقیقت ولایت و امامت است. در روایتی از علیه السلام در تفسیر آیه «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها» چنین نقل شده است که: نَحْنُ- وَاللَّهِ- الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى الَّتِي لَايَقْبَلُ‏ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا؛ به خدا سوگند ما آن اسمای حسنایی هستیم که خداوند اعمال بندگانش را فقط به سبب شناخت و معرفت ما می‌پذیرد. https://eitaa.com/joinchat/476774485Cbca8965924