دَحْوُ الارض یعنی گسترده‌شدن خشکی‌های زمین از حالت آب‌گرفتگی یا مُذابی به خشکی‌های امروزی. در سورۀ نازعات آیۀ 30 آمده است: وَ الأَرضَ بعدَ ذلکَ دَحاها؛ يعنى بعد از آن‌ كه آسمان را بنا كرد و سقفش را بلند نمود و هر جزئش را در جاى خود قرار داد و شبش را تاريک و روزش را روشن ساخت، زمين را بگسترانيد (المیزان، ج20، ص190). شیخ صدوق(ره) با سند صحیح از حسن‌بن‌علی الوَشّاء نقل می‌کند: در زمان كودكى با پدرم شب بيست‌و‌پنجم ذى‌القعده شام را نزد امام رضا(ع) بودیم. آن حضرت به پدرم فرمود: در شب بيست‌وپنجم ذى‌القعده، ابراهيم و عيسى‌بن‌مريم عليهم‌السلام به دنیا آمدند و در چنین شبی زمين از زير كعبه گسترش يافت [یعنی از جایی که بعدها کعبه بر روی آن بنا شد]؛ پس اگر كسى روز آن را روزه بدارد به مانند كسى است كه شصت ماه روزه گرفته است (من لایحضره الفقیه، ج2، ص89). 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 🌐https://eitaa.com/joinchat/476774485Cbca8965924