🔸پرسش و پاسخ های مهدوی 🔻منظور از این حدیث «نحن صنائع ربنا و الخلق بعد صنائعنا...» که از امام زمان علیه السلام در توقیعی صادر شده، چیست؟ ✅ نقل شده است معاویه نامه ای به امیرالمؤمنین علیه السلام نوشت که: فلانی و فلانی بر تو مقدم هستند و اولویتی بر آن ها نداری. حضرت در جواب نوشت: اگر خداوند از خودستایی نهی نکرده بود، بعضی از فضایل خودم را بیان می کردم، تا بدانی چه کسی مقدم است و چه کسی فضیلت دارد: خداوند، ما را خلق کرد و بعد، مردم را به خاطر ما خلق کرد.(1) در روایات دیگری به این مضمون و مطلب اشاره شده است؛ مانند «لولاک لما خلقت الأفلاک»، که خطاب به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم است؛ یعنی، اگر وجود تو نبود، افلاک و موجودات را خلق نمی کردم. امیرالمؤمنین علیه السلام نمی خواهد بگوید خدا، ما را خلق کرد و ما، دیگران را آفریدیم تا خالق مردم باشیم؛ بلکه می فرماید: «میوه سرسبد خلقت ما هستیم و ما از دیگران افضل هستیم». شارحان و مفسران کلام حضرت علی علیه السلام در این باره به طور مفصل بحث کرده اند. باید توجه داشت که در کلام حضرت علی چنین آمده است: «صنائع لنا»، نه اینکه «صنائعنا» و معنای این دو جمله، فرق می کند. همچنین این حدیث را مرحوم شیخ طوسی در کتاب الغیبه(2) از ابو عمرو عمریّ از امام زمان علیه السلام نقل کرده که بخشی از آن حدیث این است: ... نحن صنائع ربنا و الخلق بعد صنائعنا...؛ ما دست پرورده های پروردگاریم و سایر مخلوقات خداوند، دست پرورده های ما هستند. دو تفسیر در این باره وجود دارد که مانعی در جمع این دو نیست. در ذیل به آن ها اشاره می کنیم: 1. همانا اهل بیت علیه السلام در عقاید و اعمال دینی، نیازمند مردم نیستند و آنچه از جانب خداوند به واسطه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به آنان رسیده است، آن ها را کفایت می کند؛ در حالی که امت در این امور، به اهل بیت محتاج علیهم السلام هستند و تنها رجوع به کتاب و سنت، آنان را کفایت نمی کند. 2. نعمت های خداوند بر اهل بیت علیهم السلام بدون واسطه نازل می شود؛ در صورتی که نعمت هایی که خداوند بر مردم نازل می کند، با واسطه اهل بیت علیهم السلام است. @bonyadsari