بیا باغ و گل بی‌قرار تو اند/
شب و پنجره وامدار تو اند/
در این بغض و تردید و ناهمدلی/
دل و دیده در انتظار تو اند/
غزل را بگو بی‌قراری بس است/
که این بیت‌ها سر به دار تو اند/
نشان یقینی در آن کوچه باغ/
بیا کوچه‌ها بی‌قرار تو اند/
درختان همه ارغوانی شدند/
شهیدی ز خون و تبار تو اند/
اگر بغض و تردید و ناهمدلی است/
همه عاشق بی‌شمار تو اند/
اللهم عجل لولیک الفرج
وهب لنا رافته ورحمته ودعائه وخیره