صد و شانزدهم پیامهای آیات فوق ⇧⇩: 1- انسان، بايد درباره منشأ وجود خود فكر كند. 2- انسان موجودى نوآفريده و حادث است. 3- انسان در مسير وجودى خود، روند تكاملى داشته و مراحلى را طى نموده است: ابتدا وجود نداشت، «لَمْ يَكُ شَيْئاً» بعد از بوجود آمدن هم، چيز قابل ذكرى نبود. 4- ياد ضعف‌ها، غرور انسان را برطرف و او را تسليم خداوند مى‌كند. 5- آفرينش انسان از نطفه‌اى ناچيز، جلوه‌اى از عظمت الهى است. 6- خداوند، با صورت‌گرى روى آب، قدرت نمايى مى‌كند. 7- آفرينش انسان، حكيمانه و هدفدار است. 8- انسان، موجودى مسئول و مكلّف است.  9- همه انسان‌ها در طول تاريخ مورد آزمايش الهى واقع مى‌شوند.  10- بيان دو ويژگى شنوايى و بينايى براى نمونه است وگرنه تمام اعضاى بدن مورد امتحان واقع مى‌شوند.  ●➼‌┅═❧═┅┅───┄