خواهر شهید تصریح می‌کند: مادرم سال‌ها انتظار دیدن پیکر فرزندش را کشید و "چشمش به در خشک شد" اما هیچ وقت نتوانست پیکر فرزندش را دوباره در آغوش بگیرد.همیشه انتظار فرزندش را داشت اما برادرم زمانی آمد که دیگر خبری از نگاه‌های منتظر مادرمان نیست. برادرمان خیلی غریب بود حتی در این سال‌ها که جاویدالاثر بود رسانه‌ها به شخصیت و فداکاری‌ها و دلاوری‌های وی نپرداختند و وی را معرفی نکردند.