قبلا در تلویزیون دیده بودمش. دل خوشی از او نداشتم. می گفتم این چه شهرداری است که حرف زدن هم بلند نیست. وقتی آمد خواستگاری نظرم عوض شد. با خرید عروسی مخالف بودم با اصرار آقا مهدی رفتیم بازار. یک حلقه به ارزش ۸۰۰ تومان خریدیم. وسایل زندگی مان هم کم و ساده بود. یک سرویس غذا خوری ملامین، یک سماور، یک دست استکان نعلبکی و قاشق، یک دست رختخواب و دو تا فرش ماشینی. مهدی بعد از خریدن فرش ها پیشنهاد داد فرش ها را به دهیم و جایش موکت بگیریم. من هم قبول کردم. یازدهم آبان ۱۳۵۹ ازدواج کردیم با یک جلد کلام الله مجید و یک کمری. روز بعد مهدی به منطقه برگشت. راوی: صفیه مدرس؛ همسر شهید ؛ خاطراتی از شهید مهدی باکری، نویسنده: علی اکبری، ناشر: صیام، نوبت چاپ: اول؛ بهار ۱۳۸۹؛ صفحه ۲۰. @boreshha