💡 الْمُقَصِّرُ فِي حَقِّكُمْ زَاهِقٌ در زمان اهل بیت علیهم السلام جبهه های هجمه بر شیعه بسیار زیاد بوده و هر روز بر تعداد این جبهه افزوده می شد. امامان معصوم و اصحاب امامیه در مقابل پیروان سقیفه باید به تبیین امامت می پرداختند و وصایت اهل بیت علیهم السلام را اثبات می کردند، در جبههء دیگر در مقابل عقاید مقصره به اثبات عصمت، علم امام، برائت می پرداختند و رد عقیده امامت مفضول این جماعت می کردند و حق را برای آنها تبیین می کردند. از طرفی هم باید مقابل غلات و عقاید ایشان ایستادگی می کردند و نفی خالقیت و رازقیت اهل بیت علیهم السلام می کردند و ادعایِ خدایی این جماعت برای معصومین علیهم السلام را ابطال و مخلوق بودن اهل بیت علیهم السلام را تبیین می کردند. لذا مفوضه از فرصت پیش آمده و سخنان اهل تقصیر استفاده کرده و به اصحاب امامیه برچسب تقصیر زدند، سپس روایاتی جعل کرده و در میان ضعفاء شیعه نشر دادند که مقصره دشمنان اهل بیت علیهم السلام هستند و دینتان را از کسی بگیرید که مقصره او را غالی می خوانند. نویسندگان فرق و مذاهب هم آورده اند: «مفوضه، اعتقاد دارند که خداوند واحد ازلی، شخص کاملی که بدون کم و زیاد بود، به جای خود گذاشت و تدبیر و خلقت عالم را به او واگذار کرد. آنان گمان می کنند که معرفت خدای قدیم ازلی، لازم نیست و باید [رسول الله ]محمد صلی الله علیه و آله را شناخت که خالقی است که امر خلق به او واگذار شده است و او خالق آسمان ها و زمین، و کوه ها، انسان ها، جن و هر آن چه در عالم هست، می باشد». یادآوری این نکته نیز لازم است که مفوضه، مخالفان عقاید خود را به نام «»؛ یعنی، کوتاهی کنندگان در معرفت رسول خدا صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام می شناختند و می گفتند: «چون آنان به این نکته نرسیدند که محمد خالق است و امر به او واگذار شده است، باید مراقب حلال و حرام باشند و اعمال مقرّر در فقه اسلامی را انجام دهند که درحقیقت این اعمال، غُل هایی است برای آنان، به منظور عقوبت آن ها در کوتاهی در معرفت». با اینکه عقاید مقصره هم خلاف امامیه بود، اما اهل بیت علیهم السلام فرمودند آنها اگر توبه کنند، آنها را پذیرفته. اما غالیان را هرگز نمی پذیرند؛ فساد عقاید غلات آنقدر زیاد بود که امام صادق علیه السلام فرمود: قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام یَا عَلْقَمَةُ مَا أَعْجَبَ أَقَاوِیلَ النَّاسِ فِی عَلِیٍّ علیه السلام کَمْ بَیْنَ مَنْ یَقُولُ إِنَّهُ رَبٌّ مَعْبُودٌ وَ بَیْنَ مَنْ یَقُولُ إِنَّهُ عَبْدٌ عَاصٍ لِلْمَعْبُودِ وَ لَقَدْ کَانَ قَوْلُ مَنْ یَنْسُبُهُ إِلَی الْعِصْیَانِ أَهْوَنَ عَلَیْهِ مِنْ قَوْلِ مَنْ یَنْسُبُهُ إِلَی الرُّبُوبِیَّةِ ⬅️حضرت صادق علیه السلام فرمود: «ای علقمه! چه شگفت انگیز است گفتارهای متناقض مردم درباره علی علیه السلام؟ چقدر فاصله است میان گفتار کسی که می‌گوید علی خدا و معبود است و گفتار کسی که می‌گوید او بنده نافرمان است و دستور معبود را تمرد می‌کند؟ (گناهکار العیاذبالله) و از این دو رقم نسبت ناروا، گفتار کسی که او را نافرمان و متمرد می‌داند، در نظر علی علیه السلام آسان تر است از نسبت خدایی دادن به او. از این روایت بخوبی فهمیده می شود که عده ای عصمت اهل بیت علیهم السلام را انکار می کردند و عده ای ادعای الوهیت می کردند!  📚بحارالانوار، جلد ۶۷، صفحه ۳ 📚المقالات و الفرق، همان، ص 92؛ فرق الشیعه، نوبختی، ص 93؛ و ر.ک: بحارالانوار، ج 25، صص 345 - 346 @BotShenasi