📕نهج البلاغه/خطبه۴۸ 🔹هنگام لشكركشي به شام 🌺ضرورت آمادگي رزمي 🌷ستايش خداوند را سزاست، هر لحظه كه شب فرا رسد، و پرده تاريكي فرو افتد. ستايش مخصوص پروردگاري است هر زمان كه ستاره اي طلوع و غروب كند. ستايش خداوندي را سزاست كه نعمتهاي او پايان نمي پذيرد، و بخششهاي او را جبران نتوان كرد. پس از ستايش پروردگار، پيشتازان لشگرم را از جلو فرستادم، و دستور دادم در كنار فرات توقف كنند، تا فرمان من به آنها برسد. زيرا تصميم گرفتم از آب فرات بگذرم و به سوي جمعيتي از شما كه در اطراف دجله مسكن گزيده اند رهسپار گردم و آنها را همراه شما بسيج نمايم، و از آنها براي كمك و تقويت شما ياري بطلبم (منظور امام از (ملطاط) آنجايي است كه دستور توقف داد، (كنار فرات) كه به كنار فرات يا دريا (ملطاط) هم مي گويند. و امام (ع) از كلمه (نطفه) آب فرات اراده كرده كه شگفت آور است) 🌺