✳️۳۸ روز بعد؛ اسرائیل با زمین و زمان می جنگد! 🔹به تسامح گفته می شود اسرائیل با وجود ۳۸ روز جنگ و ارتکاب جنایت جنگی تمام عیار، در همان نقطه آغازین شروع حمله به غزه ایستاده و کاری از پیش نبرده است. 🔹اما تعبیر دقیق تر، همان است که حتی رسانه های آمریکایی، با اشاره به شکست ترکیبی رژیم صهیونیستی نوشتند: "اسرائیل پس از حمله ۷ اکتبر، دیگر آن اسرائیل قبل از جنگ نخواهد شد". 🔹نیویورک تایمز چند روز قبل نوشت: 🔻"سابقه نداشته که برای دفاع از اسرائیلُ آمریکا مجبور به مداخله مستقیم شود. اسرائیل، در معرض خطری بزرگتر از هر زمان دیگر است؛ 🔻تهدید مجموعه ای از دشمنان که تسلیحات مدرن و جهان بینی خدا سالارانه دارند و دیگر نمی توان آنها را گروه کوچک شبه نظامی دانست؛ هر کدام دارای ارتش مستقل، مدرن و مجهز، با قابلیت های سایبری، پهپادی، موشک های دور برد، و پشتیبانی فنی هستند. 🔻آنها مدتهاست برنامه ریزی کرده اند و از همه طرف تهدید می کنند. هدف، نابودی اعتماد اسرائیلی هاست. سرویس های اطلاعاتی اسرائیل غافلگیر شده اند. با این وضعیت، اسرائیلی ها ناچارند تدریجا از آنجا بروند. 🔻جنگ علیه حماس، مستلزم نبرد شهری خانه به خانه است. نابودی حماس بسیار سخت است و زیرساخت‌های نظامی آن، در تونل‌های چندین کیلومتری قرار گرفته‌اند. 🔻نگرانی عمیق و شاید مهم‌ترین آن، این است که اسرائیل، بدترین رهبر تاریخ خود را دارد که هیچ اراده یا توانی برای ابتکارات ندارد. بدتر از همه، حمایت بی‌چون و چرای نتانیاهو از پایگاه راست افراطی و سرزنش سرویس‌های امنیتی است. بایدن برای حمایت از اسرائیل، به حفظ همبستگی ارکان حکومت و مردم اسرائیل نیاز دارد، اما متاسفانه در این مسیر قرار نداریم". 🔹اسرائیل بعد از قریب ۳۰ روز بمباران و نسل کشی، هیج دستاورد واقعی نداشته است. نه حماس نابود شده، نه غزه به تسخیر در آمده، نه حتی یکی از چند صد اسیر اسرائیل آزاد شده، و نه توانسته اسیری در میدان بگیرد، و نه به تونل ها دسترسی پیدا کرده است. 🔹در مقابل، بالغ بر ۲۰۰ عراده تانک و خودروی زرهی مدرن تلفات دادهُ و دست کم اذعان می کند ۴۵ افسر و سرباز نظامی اش کشته شده اندِ که البته این رقم را باید ضرب در چهار و بیشتر کرد. راکت ها و موشک های حماس نیزُ همچنان شلیک می شود. 🔹مسئله این نیست که اسرائیل هر طور خواست، بتواند پرونده جنگ را بندد. این جنگ، متفاوت از همه جنگ های قبلی است؛ به دو دلیل. نخست این که حماس، چون از برنامه اسرائیل برای شبیخون خبر داشت، پیشدستی کرد و ضربه جبران ناپذیر را زد. 🔹دوم؛ رویه متعارف دو دهه قبل این بود که وقتی اسرائیل یا آمریکا با یکی از اجزای مقاومت درگیر می شدند، جز ایران، دیگر اجزا یا پای کار نمی آمدند، یا اصلا ظرفیت قابل توجهی برای ورود به میدان نداشتند. 🔹این بار اما معادله، تغییر کرده است. گزاره "نباید به اسرائیل حمله کرد و فقط در صورت حمله باید پاسخ داد"، کنار گذاشته شده است. گروه های مقاومت، اکنون در موقعیت ایراد ضربات ترکیبی هستند که حجم و دردناکی آن دائما رو به تصاعد است. 🔹همین یک هفته اخیر، کمیت و کیفیت ضرباتی که از جبهه های شمالی و جنوبی به اسرائیل (و آمریکا) وارد شده، در طول پنج هفته قبل کم نظیر بوده است. ادامه دارد....