پنجم اردیبهشت ۱۳۵۹، سالروز شکست نظامی آمریکا در صحرای طبس است. واقعه طبس یکی از آموزنده‌ترین حوادث سیاسی- نظامی در تاریخ معاصر به شمار می‌رود. این واقعه به جهانیان ثابت کرد که با اراده خداوند و الطاف باری تعالی، دسیسه‌های شیطان بزرگ بواسطه دانه‌های ریز شن خنثی می‌شود.
آمریکایی‌ها برای عملیات طبس برنامه‌ریزی گسترده‌ای را به عمل آورده بودند و با استفاده از زبده‌ترین کارشناسان و متخصصان جنگی خود این عملیات را طراحی کرده بودند؛ آن‌ها در چهارم نوامبر ۱۹۷۹، گروه ویژه ۱۳۲ نفره را به نام «دلتا فورس» برای حمله به ایران و آزادسازی گروگان‌ها تشکیل دادند و نام عملیات را "پنجه عقاب" نهادند.
درعملیات طبس نیرو‌های آموزش دیده آمریکایی با ۱۳۲ تفنگدار، هشت بالگرد و شش هواپیمای‌باری به صحرای طبس وارد شدند. هدف تعریف شده آمریکایی‌ها آزادسازی جاسوسان شان بود که توسط دانشجویان پیرو خط امام (ره) به گروگان گرفته شده بودند. آمریکایی‌ها اگرچه برنامه ریزی گسترده‌ای برای عملیات طبس انجام داده بودند، اما هیچگاه تصور نمی‌کردند در وسیع‌ترین بیابان ایران گرفتار طوفان شن شوند.
البته آمریکایی‌ها علاوه بر آزادسازی جاسوسان شان، اهداف دیگری را نیز در عملیات طبس جستجو می‌کردند؛ آن‌ها قصد داشتند با این عملیات، در دل نیرو‌های انقلابی ایران هراس ایجاد کنند و به تجزیه طلبان داخلی این پیام را منتقل کنند که از تحرکات مسلحانه و تروریستی آن‌ها حمایت می‌شود.
یکی از ژنرال‌های آمریکایی که در جریان طرح ریزی عملیات طبس قرار داشت، در کتاب خاطرات خود در مورد این عملیات می‌نویسد: «پنجه عقاب» نام رمز ماموریت برای آزاد کردن‌گروگان‌ها (جاسوسان آمریکایی) بود؛ همانطور که برای ژنرال جونز توضیح داده شد، طرح اصلی از این قرار بود که سه هواپیمای «ام سی- ۱۳۰» حامل نیرو‌ها و سه هواپیمای «ئی سی- ۱۳۰» حامل سوخت، جزیره مصیره واقع در سواحل شیخ‌نشین عمان را ترک می‌کنند و بسوی ایران به پرواز در می‌آیند. در محلی که «کویر یک» نامیده می‌شود. در ۰۵/۳۳ شمالی و ۴۸/۵۵ شرقی، در دویست مایلی جنوب شرقی تهران فرود می‌آیند و در آنجا منتظر ورود هشت «هلیکوپتر آر- اچ ۵۳ دی» می‌شوند.
مطابق برنامه ریزی انجام شده، نیمه شب پنجشنبه ۴ اردیبهشت شش فروند هواپیمای ۱۳۰-C و هشت فروند هلیکوپتر نفربر از عرشه‌ی ناو هواپیمابر NIMITZ برخاستند و با پرواز در ارتفاع کم، راهی ایران شدند.
طبق برنامه ریزی آمریکایی‌ها در صحرای طبس، هشت بالگرد برای بردن نیرو‌های آمریکایی به تهران در نظر گرفته شده بود. در محل پیاده شدن گروه دلتا، شش کامیون، این گروه را به سفارت آمریکا در تهران می‌بردند. قرار بود پس از پایان عملیات، بالگردها، افراد گروه دلتا و گروگان‌های آزاد شده را به منظریه برسانند و از آنجا با هواپیما‌های سی_۱۳۰ از ایران خارج کنند.
نقص فنی پی‌در پی هلکوپترهای متجاوز آمریکایی
پس از ورود به حریم ایران اسلامی، یکی از هلی کوپتر‌ها در ۱۲۰ کیلومتری شهر راور کرمان دچار نقص فنی شد و ناگزیر فرود آمد. سرنشینان این هلیکوپتر به هلیکوپتر دیگری منتقل شدند که پس از طی مسافتی دستگاه هیدرولیک این هلیکوپتر نیز از کار افتاد، اما توانست خود را به ناو هواپیمابر نیمیتز برساند.
در هر صورت، شش فروند هواپیمای ۱۳۰-C و شش فروند هلیکوپتر در محل مورد نظر واقع در صحرای طبس در تاریکی شب فرود آمدند. یکی دیگر از هلی‌کوپتر‌ها در حال سوخت‌گیری برای اجرای مرحله‌ی بعدی عملیات، دچار نقص فنی شد. با از کار افتادن این هلی کوپتر، تمام برنامه‌های آمریکایی‌ها به هم خورد، زیرا با محاسباتی که انجام داده بودند، برای انجام مرحله بعدی عملیات حداقل به شش فروند هلی کوپتر نیاز داشتند.
ناگهان طوفانی از شن برخاست...
موقعیت به «ناو نیمیتز» و از آنجا به کاخ سفید گزارش شد و از رئیس‌جمهور کسب تکلیف شد. کارتر دستور توقف عملیات و عقب نشینی را صادر کرد؛ اما آن هنگام که آمریکایی‌ها قصد بازگشت کردند، طوفانی از شن برخاست، هواپیما‌ها و هلی کوپتر‌های آمریکایی، در حال برخاستن از زمین دچار مشکل شدند. یک هواپیما و یک فروند هلیکوپتر با هم برخورد کردند و هر دو آتش گرفتند.
نکته جالب اینکه شبی که عملیات در آن به وقوع پیوست مهتابی بود و معمولاً در این شب‌ها از توفان و باد‌های تند خبری نیست و افزون بر این، بر اساس پیش بینی‌های علمی اداره‌ی هواشناسی آمریکا، در شب عملیات، هوای کویر طوفانی نبوده است!
۱ 👇👇👇