گزارشی از جهنم! از امام صادق (علیه السلام) نقل شده که حضرت عیسی (علیه السلام) با پیروانش سیاحت می‌کرد. به دهکده ای رسید که تمام ساکنین آن در بین راه و خانه هایشان مرده بودند. حضرت عیسی (علیه السلام) فرمود: - اینان به مرگ طبیعی نمرده اند، قطعا گرفتار غضب الهی شده اند، اگر غیر از این بود یکدیگر را دفن می‌کردند. پیروانش گفتند: - ای کاش ما می‌دانستیم قضیه ی اینان چه بوده است! به عیسی (علیه السلام) خطاب رسید مردگان را صدا بزن! یک نفر از آنان تو را جواب خواهد داد. حضرت عیسی صدا زد: - ای اهل قریه! یکی از آنان پاسخ داد: - بلی! چه می‌گویی یا روح الله؟ - حالتان چگونه است و قضیه ی شما چه بوده است؟ - ما صبحگاه باکمال سلامتی و آسوده خاطر سر از خواب برداشتیم، شبانگاهان اما همه در هاویه افتادیم! - هاویه چیست؟ - دریایی از آتش است که کوه‌های آتش در آن موج می‌زند. - به چه جهت به این عذاب گرفتار شدید؟ - محبت دنیا و اطاعت از طاغوت ما را چنین گرفتار نمود. - چه اندازه به دنیا علاقه داشتید؟ - مانند علاقه کودک شیرخوار به پستان مادر! هر وقت دنیا به ما روی می‌آورد خوشحال می‌شدیم و هرگاه روی برمی گرداند غمگین می‌گشتیم. آن گاه حضرت عیسی (علیه السلام) مکثی کردند و سپس پرسیدند: - تا چه حد از طاغوت اطاعت می‌کردید؟ - هر چه می‌گفتند اطاعت می‌نمودیم. - چرا از میان مردگان فقط تو جوابم دادی؟ - زیرا آنان دهانشان لجام آتشین زده شده و ملائکه تندخو و سختگیری مأمور آنان هستند. من در میان آنان بودم ولی در رفتار از ایشان پیروی نمی کردم. هنگامی که عذاب خداوند نازل شد، مرا نیز فرا گرفت. اکنون با یک موی کنار جهنم آویزانم، می‌ترسم در میان آتش بیفتم! عیسی (علیه السلام) رو به جانب پیروانش کرد و گفت: - در زباله دان خوابیدن و نان جوین خوردن شایسته خواهد بود، اگر دین انسان سالم بماند. [۱] ---------- [۱]: بحار، ج ۱۴، ص ۳۲۲ ➯@bshmk33