✍ 🔴نقدی بر «کلبه عمو پورنگ»🔴 ظاهرا داستان موسیقی در صدا و سیما تخته گاز می‌تازد و هیچ محدوده‌ای ندارد . گویا فراموش شده که موسیقی از آن دسته هنرهایی است که محدوده حلال و حرام دارد و بی در و پیکر نیست. در حال حاضر طوری شده که اصلا این حرفها ‌معنا و مفهومی ندارد و سخن گفتن ازاین مسائل چه بسا با دهن کجی و تمسخر همراه باشد. اگر بحثی هم در صداو سیما باشد صحبت از سبک‌های موسیقی است. شواهد و قرائن بر این است که تقریبا همه نوع سبکی از موسیقی در صدا و سیما جای خودش را دارد. طبیعتا صدا و سیما به عنوان یک رسانه فراگیر و ملی فرهنگ سازی گسترده‌ای در امور مختلف دارد و این فرهنگ سازی در مورد موسیقی هم صادق است. متأسفانه حرمت شکنی در وادی موسیقی در برنامه‌های مختلفی اتفاق می‌افتد. یکی از این برنامه‌ها که از سریال‌های پر بیننده هم به حساب می‌آید «کلبه عمو پورنگ» است. این مجموعه تلویزیونی که در گروه کودک ونوجوان شبکه دو ساخته شده و از نظر محتوایی سعی دارد که مضامین ارزشمندی مثل اعتماد به نفس را در قالب نمایشی فانتزی با بازیگرانی که عمدتا نقش حیوانی را دارند به کودکان و نوجوانان بیاموزد که نکته مثبت این مجموعه را می‌توان همین موضوع دانست. این مجموعه را تقریبا می‌توان به عنوان یک برنامه موزیکال تلقی کرد. نکته مهم در این جا خود را نمایان می‌کند و آن هم موزیک‌هایی است که اکثریت قریب به اتفاق آن مصداق موسیقی مطرب و حرام است، به حدی که در بعضی اوقات بازیگران نیز بدنی تکان می‌دهند و رسما می‌رقصند. این موسیقی‌ به گونه‌ای است که به هیچ عنوان قابل توجیه نیست و با فتوای هیچ فقیهی سازگاری ندارد. درست است که برخی موسیقی‌ها مشکوک است و نمی‌توان به راحتی آن را مصداق موسیقی حرام دانست، ولی دست کم اکثریت موسیقی که در این مجموعه ساخته و پخش می‌شود مصداقی بی چون و چرا از موسیقی حرام است. برنامه‌های دیگری هم هستند که چنین وضعی دارند و جای هیچ توجیهی ندارد ولی در حال حاضر بحث این نوشتار به طور خاص درباره این برنامه است. اصولا برنامه‌های داریوش فرضیایی که با نام عمو پورنگ در این سالها در تلویزیون مطرح بوده جزء برنامه‌های پربیننده بوده و اکثرآن‌ها نیز همین مدل موسیقی را داشته‌اند و فرهنگ سازی کرده‌اند. با این اوضاع حقیقتا چگونه می‌توان نوجوانان را توجیه کرد که ما در شرع موسیقی حرام نیز داریم. آیا با این اوضاع کسی به راحتی می‌تواند پذیرا باشد؟ طبیعتا نوجوان با تناقضاتی روبه رو خواهد شد و به راحتی توجیه نمی شود.