فرقی نمی‌کند که خبر خودکشی از این گفتمان به گوش می‌رسد یا خبر اینکه وصیت کنی بعد از مرگ، جسد را بسوزانند و خاکسترت را به باد دهند و یا اینکه نقش شومن و دلقک را به عهده‌ بگیری و صد یای دیگر از دهن کجی به مقدسات و کشور و هویت ملی؛اما در این سال‌ها به یک حقیقت پی برده‌ایم که عده‌ای سرگشته که خود هم نمی‌دانند چه می‌خواهند و دنبال چه چیزی هستند، در حساس‌ترین برهه‌های تاریخی، لکه‌های ننگی را بر دامن این سرزمین و ملت زده‌اند که مدت‌ها می‌بایست خون جگر خورد تا پاک شود. پ ن: روز گذشته کیومرث پوراحمد در گذشت. کسی که سال ۱۳۹۶ در تجمع انتخاباتی حامیان حسن روحانی در ورزشگاه آزادی برای لحظاتی پشت تریبون قرار گرفت و با حرفایی ناپخته که برآمده از شخص افسرده بود، حرکتی را رقم زد که هنوز که هنوز است مردم با مشکلات عدیده روبرو هستند. و یا سید جواد طباطبایی فیلسوف ایران شهر(!) و صاحب «نظریه مرگ اسلام» و کسی که برخلاف مشی اصلی و ماهوی جشنواره فارابی از دست حسن روحانی جایزه گرفت؛ وقتی در کانادا درگذشت و چندین پیام تسلیت از حامیان گفتمان اصلاحات مبنی بر طلب مغفرت وی صادر شد، خبرهایی رسید از اینکه طباطبایی پیش از مرگ در وصیت نامه خود، اعلام کرده تا پس از مرگ جسدش را بسوزانند و هیچ اثری از بدن او باقی نماند. @cafe_fekr