#مثنوی_خوانی شَه چو عجزِ آن حکیمان را بِدید پا برهنه جانبِ مسجد دوید رفت در مسجد سویِ محراب شد سجده گاه از اشکِ شَه پُر آب شد چون به خویش آمد زِ غرقابِ فَنا خوش زبان بُگشاد در مدح و ثنا کِای کمینهُ بخششت مُلکِ جهان! من چه گویم؟ چون تو می دانی نهان! ای همیشه حاجتِ ما را پناه ! بارِ دیگر ما غلط کردیم راه ! لیک گفتی: گرچه می دانم سِرَت زود هم پیدا کُنش بر ظاهرت! دفتر اول، داستان عاشق شدن پادشاه بر کنیزک ص۷ 📚در بیت آخر خداوند در جواب می فرماید: گرچه من از درون و نیازت خبر دارم لیکن حتما خواسته و نیازت را به زبان بیاور و اظهار کن. @masnavi_manavi #مثنوی_معنوی @cafe_fekr