💢انسان دارای چهار وجه تسمیه می باشد: 🔸انسان از انسیان و نسیان، به معنی فراموشی است. 🔸انسان مشتق از ایناس، به معنی رؤیت و دیدن است. 🔸انسان مشتق از نوس به معنی تحرک و فعالیت است. 🔸انسان مشتق از انس به معنی الفت افراد با یکدیگر است. 🔷بنا بر تلقی مادی، انسان در ذات خود فاقد شخصیت انسانی است. هیچ امر ماورای حیوانی در سرشت او نهاده نشده و هیچ اصالتی در ناحیه ادراکات و یا در ناحیه احساسات و گرایش ها ندارد. هر چه محیط به انسان بدهد، او همان می‌شود. در این نگرش، اصالت انسان با جنبه های حیوانی و غریزی است و آدمی اسیر منافع مادی و جبر ابزار تولید و در اسارت شرایط مادی و اقتصادی بوده و تمایلات و اندیشه او انعکاسی از شرایط طبیعی و اجتماعی محیط اوست. 🔶اما بنا بر تلقی فطری، انسان دارای سرشتی الهی، حق جو، حق طلب و حاکم بر خویشتن است. توانایی ایستادگی در برابر جبر محیط و سرنوشت را دارد و خواهان عدالت و مکارم اخلاق است. انسان حتی بر فرشتگان نیز برتری دارد. ملاک برتری آدم بر فرشتگان، معرفت آدمی به خداوند و عبادت با اختیار است. 📖کتاب به قلم 📌@canoon_org