توی نمازجماعت همیشه صف اول می‌ایستاد. همیشه توی جیبش مهر و تسبیح تربت داشت. گاهی وقت‌ها که به هر دلیلی توی جیبش نبود، موقع نماز در حسینیه پادگان دنبال مهر تربت می‌گشت. وقتی که پیدا میکرد؛ این شعر را زمزمه میکرد: " تا تو زمین سجده‌ای، سر به هوا نمیشوم..." 🌐 روابط عمومی سازمان مرکزی دانشگاه فرهنگیان https://eitaa.com/cfu_acac_ir ‎‎‎‎‎‎ ‎ ‎ ‎