در گفتگوی بی پرده یکی از دانشجو معلمان با مدیریت مطرح شد: -کاش کمی به فکر ما دانشجویان هم بودید! - فکر کنید ما فرزندان شما هستیم، اگر فرزند خودتان دانشجو معلم بود همینطور کار می‌کردید؟! - جناب دکتر سلام! - سلام بر شما، مهرتان پر مهر! - ممنون از وقتی که در اختیار من گذاشتین! و خداقوت به خاطر این که این روزها تا این موقع درگیر مسائل دانشگاه هستین! - متشکر! خب، این روزها روزهای مهمی است. به بیانی میشه گفت که این ایام، لیلة القدر دانشگاه هم هست. - متوجه نشدم! میشه بیشتر توضیح بدین! - دانشگاه ما، متاسفانه جایگاه چندانی در بودجه کشور نداره و متکی به هزینه کسریات دانشجومعلمان ( مصوب مجلس) هست که غالبا هم مورد اعتراض و بگومگوی دانشجو و همکاران در دانشگاه است... - دست روی دل ما گذاشتین دکتر!! ( خنده تلخ من مصاحبه گر) - درسته! اگر در خصوص بودجه دانشگاه، طرحی نو درانداخته بشه به عقیده من از خیلی از آسیب های این نوع مدیریت، رها میشیم! ببینید الان اکثر دانشجومعلمان همه وعده های غذایی رو رزرو میکنن بدون محاسبه مصرف یا عدم مصرف!!! - دوباره ما دانشجوها گناهکار داستان شدیم، درسته؟! ببخشید جناب دکتر! کی قراره مشکلی از مشکلات بچه ها کم بشه! واقعا اگه بچه های خودتون دانشگاه بودن هم وضعیت دانشگاه همین بود؟!... - ببینید اکثر مشکلات دانشگاه عام البلوای کشور است. اکثر استانها مشکل فضا و بودجه و نیروی انسانی دارن! فشار شدید کار، باعث خروج و بازنشستگی برخی نیروهای ما و حتی برخی مدیرانمان شده! و من به عینه تلاش شبانه روزی همکاران مان را از نزدیک می بینم. و اتفاقا حداقل 6 نفر از همکارانمان، فرزندانشان بین شما و مانند شما تحصیل می کنند. فرزند رییس سابق پردیس ما چندین ترم هست که در مرکز شهید مطهری دانشجو است. فرزند همکار امور اداری ما و فرزند همکار امور فرهنگی ما و فرزند همکار هیات علمی ما.... - از بحث دور نشیم! مشکل کجاست؟! - عزیزم! یک مساله مهم، ضعف برنامه ریزی و قانون گذاری ماست! وقتی طراحی ما بهینه باشد، اشکالات به حداقل می رسد! اتکاء و پیوند دانشگاه به کسریات دانشجومعلمان، آسیب هایی ایجاد می کند که هم متوجه ماست و هم متوجه شما و به بیان دقیق تر، متوجه تربیت است! - خب! -خب، باید دنبال راه حل بود. به عقیده من، راه اساسی این هست که دانشگاه فرهنگیان، به عنوان اولویت اول آموزش و پرورش و نقطه ثقل این دستگاه در بودجه کشور دیده شود و همانطور که رهبری فرمودن: همه دستگاه ها پای کار دانشگاه بیایند. - خب، مگه الان زمان تنظیم بودجه هست که این مطالب رو طرح می فرماین!؟ این صحبتها، انتخاباتی نیست! - خیر، فرزندم! ایام، ایام بودجه بندی نیست اما در سفرهای استانی با برنامه و اقدامات قبلی، میشه اتفاقاتی خوب - در مقیاسی کوچکتر - رو به لطف الهی رقم زد. - میشه بیشتر توضیح بدین؟! و لطفا از برنامه هاتون برای سفر استانی رییس جمهور بگین؟ - ببینید سفرهای قبلی دولت به استان ما، حاصلی برای دانشگاه ما نداشته! در صورتی که برخی استانها، مصوبات خوبی رو در جهت رشد دانشگاه داشتن! ما تلاش داریم در دور دوم سفر رییس جمهور مردمی در سه محور، مصوبه داشته باشیم. - این تلاش ها نتیجه هم داشته؟! مصوبات چی اند؟! - پیش نویس برخی از این مصوبات رو تونستیم نهایی کنیم: احداث دانشگاه فرهنگیان با هزینه مصوب قابل توجه، استفاده از برخی فضاهای (بلااستفاده دولتی) برای حل میان مدت فضای اسکان فرزندانمان، تصویب بودجه قابل توجه برای رفع مشکلات سخت افزاری و رفاهی و فرهنگی. - چقدر خوب استاد! پس امشب رو با خیال آسوده بخوابیم! - مگه شما شبهای قدر می خوابید؟! - چکار کنیم پس استاد؟! - برید سراغ مسوولان و نمایندگان شهرتون. ضمن تشکر از زحماتشون، از اونها بخاین در این سه محور بیان پای کار دانشگاه. ما اگه بتونیم دوتا از این سه محور پیش نویس رو مصوب کنیم خودش اتفاق بسیار مهمی هست. خیلی صریح بگم از نظر ما توجه به تربیت و دانشگاه فرهنگیان، سنگ محک اساسی برای ارزیابی عملکرد مسوولان و نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی است. - یعنی یه جورایی اول کار ماست، درسته! - اول که نه، اما هنوز دیر نشده! باید مطالبه کرد! دانشجو، موذن جامعه است و معلم، امام جامعه! و هیچ جامعه ای فراتر از اندیشه معلمانش، رشد نخواهد کرد! - خیلی ممنون استاد! با تشکر از وقتی که در اختیار ما قرار دادین. لطفا اگه در پایان، صحبت خاصی با همکاران یا دانشجومعلمان دارین بیان کنید. - من از سختی کار همکاران و مجاهدت اونها در این اوضاع سخت و بحران نیرو مطلع هستم و خاضعانه و از صمیم قلب از اونها تشکر می کنم.