. 🍃 #همتا_ے_مـن #قسمت_سی_چهارم #بخش_دوم . _راستی بابا امروز که ماشین رو برده بودم پارکینگ دانشگاه پارک‌کنم حواسم نبود زدم به ماشین آقای ارسلانی ... یک تا از ابروهایش را بالا داد : منظورت امیره؟! اونم تو اون دانشگاه درس میخونه؟ به همراه تکان دادن سرم گفتم : بله استاد دانشگاهه . آهانی گفت : الان زنگ میزنم به حاجی بهش میگم . گوشی اش را برداشت و زنگ زد و مشغول صحبت با بابای امیر شد وقتی تلفن رو قطع کرد روبه من گفت : میگه امیر گفته اصلا لازم نیست چیزی نشده ماشین . شانه ای بالا انداختم و به کمک مادرم رفتم . ••• _همتااا؟؟ همانطور که روسری ام را می بستم گفتم : اومدم ... چادرم را برداشتم و وارد حیاط شدم امروز باید میرفتیم خونه‌ی‌ مریم خانم قراره شده تو خونه عقدش کنن . سوار ماشین شدم : ببخشید درگیر روسریم بودم . ماشین راه افتاد و بعد از نیم ساعت رسیدیم . از سر کوچه تا ته کوچه چراغونی کرده بودند جلوی در بابا ماشین را پارک کرد و پیاده شدیم چادرم را جلو کشیدم . دم در پر مرد بود نگاهم کشیده شد به احسان که کنار پسری هم سن و سال خودش ایستاده بود . همراه مامان و بابا به طرفشون رفتیم . بابا مشغول احوالپرسی شد ، احسان نگاه گذرایی بهم انداخت و سرش را به نشانه سلام تکان داد سرم را تکان دادم و همراه مامان وارد اتاق شدم . نگاهی به فاطمه اندااختم با ذوق به طرفش رفتم : وایییی چه خوشگل شدی . به چشمانم خیره شد و جلو آمد و محکم بغلم کرد : همتاااا دلم برااات تنگ میشه . فشردمش : من بیشتر اما راه دور که نمیخوای بری یه شوهر کردی قطع رابطه که نمیکنیم . خندید : دیوانه . با صدای یاالله عاقد فاطمه به سمت صندلی رفت و نشست آقا علی اکبر و عاقد هم وارد شدند . به سمت فاطمه رفتم و پشتش ایستادم دختری که کنار داماد بود گفت : شما فکر کنم باید همتا باشی؟ لبخندی زدم : بله چطور ؟ به سمتم آمد و پارچه سفیدی را به سمتم گرفت : من بهارم آبجی علی اکبر و هم کلاسیِ فاطمه جان . دستم را دراز کردم : خیلی خوشبختم . دستم را گرفت : ما بیشتر . با صدای عاقد سکوت کردیم . حاج آقا خطبه عقد رو خوند و حالا منتظر بودیم که فاطمه جواب بدهد : با اجازه ی پدرومادرم بله . همه دست میزدند به سمت فاطمه رفتم و گونه اش را بوسیدم : مبارک باشه ان شاءالله خوشبخت بشید . هر دوشون لبخندی زدند و گفتند : ممنونم . شب پر خاطره ای بود برای من یکی از بهترین شبا بود که فاطمه رو خوشحال دیدم . همون لبخندش برام کافی بود آخر مجلس فاطمه منو کشوند کنارو گفت : کاش یه بار دیگه به احسان فرصت میدادی خیلی زود تصمیم گرفتین هر دوتون مقصر بودید تو باید فکر میکردی و احسانم نباید زود کوتاه میومد . حق با فاطمه بود من زود تصمیم گرفتم اما اون گذشتست گذشته ها گذشته مهم الان و آیندمه نمیخوام با فکر کردن به گذشته از آیندم غافل بشم . حالا که دیگه همه چی تموم شده هم برای من و هم برای احسان خانواده هامونم کنار اومدن و مثل قبل شدند . . ✍🏻نویسنده:میم‌تاج‌افروز °•❀ @chaadorihhaaa ←ڪپے تنها با ذڪر نام نویسنده و منبع مورد رضایت است→