مَن أصبَحَ مِن اُمَّتِي و هِمَّتُهُ غَيرُ اللّه ِ فليسَ مِنَ اللّه ِ ، و مَن لَم يَهتَمَّ بِاُمورِ المؤمِنينَ فليسَ مِنهُم . هر فردى از افراد امّت من كه صبح كند و انديشه اى جز خدا داشته باشد ، از خدا نيست و هركه به كارهاى (گرفتاريهاى) مؤمنان اهتمام نورزد از مؤمنان نيست .