نه حجاب تمام حق است و نه بی‌حجابی تمام باطل؛ اما قطعا هر حرام الهی قدمی از قدم‌های شیطان و دروازه‌ای به سوی جهان طاغوت و خللی بر آزمون تقواست و خداوند تنها از متقین می‌پذیرد. از اعظم گناهان کبیره کوچک شمردن گناهان و اصرار بر آن و اعلان و اعلام آن است و آنچه در استقرار باطل از قتل شدیدتر است، فتنه است و فتنه چیزی جز آمیختن حق و باطل نیست. این تصویر داستان فراوان دارد. اگر صورت نفاق نباشد، قطعا فوران جهالت هست. توضیح دادن حرام شرعی و سیاسی و‌تلاش برای آمیختن آن با نور پاک اسلام و انقلاب از طرح‌های منافقان و وسوسه‌های شیاطین انسی و جنی است. تا زمانی که مدار توبه به کمال نرسیده نباید در خط مرجعیت فکری این و آن درآمد. حریت بر خلاف تصور برخی یک اتفاق نیست، یک امتداد است... توابین را بپذیریم؛ اما آنان را بر مسند راسخون ننشانیم. توابین پس از ورود به جهان توحید، با حصن حصین ولایت فاصله بسیار دارند که باید بپیمایند. فرآیند خلاص از شرک و اخلاص در توحید مسیری پر پیچ و خم از ابتلا و امتحان است. أحسب الناس أن یترکوا أن یقولوا آمنّا و هم لایفتنون؟! با پیروی از عزیزانی که توشه اندکی برای سیر إلی الله دارند، بارشان را سنگین و راهشان را سخت نکنیم تا سبکبال‌تر به مقصد هدایت و ولایت دست یابند.