حتما همتان چند بار فیلم این لحظه را دیده‌اید. خودم هم بارها دیده‌ام و هر بار تا عمق وجود کیف کرده‌ام و احساس غرور. بعد همان‌جور که توی لایه‌های وجودی ذهنم سعی می‌کردم این حس را نهادینه کنم، یک خاطره خودش را کشید بیرون. خاطره دفاع از ناموس حتی اگر زنده نباشد. توی پیچ وتاب ذهنم یاد جسد دختری افتادم که افتاده بود دست مزدوران صدام و شیرمردانی که از جان گذشتند تا حرمت ناموس را حفظ کنند. حالا هر چه فکر می‌کنم نمی‌دانم کدام مسبب کدام است؟! این شجاعت زن ایرانی است که چنین مردانی را پرورش می‌دهد، یا این غیرت مرد ایرانی است که چنین شجاعتی را به زنان ایران بخشیده است. https://eitaa.com/chand_jore_ba_man