#کلام_یک_زن بسم الله الرحمن الرحیم سلام آقای ابراهیمی بنده میخواستم بعنوان یک خانم تنها باوجود دو فرزند با مخاطبین شما صحبتی داشته باشم. ابتدا سپاس و حمد خدا را بجا میارم که نعمت دین عقلانی اسلام را برمن ارزانی داشت. ودر مرحله بعد از همه‌ی مخاطبین میخواهم با نگاه منصفانه و بدون از تعصب صحبتهای بنده را مطالعه بفرمایند. بنده بعنوان یک زن تنها در این اجتماع با شما سخن میگم زنی که تقدیرش بخواست خداوند، بتنهایی رقم خورد. زنی که امکانات زندگی قابل قبول و تقریبا حمایت عالی خانواده خود رادرتامین مخارجش داشته است. و توانسته تا حدود زیادی با خیال راحت زندگیش مادیش را سپری کند. زنی که تمام تلاشش را کرده که مادر خوبی برای فرزندانش باشد زنی که در سن جوانی حصار محکمی از حیا ، جدیت و صلابت بدور خودش کشیده که مبادا خدای نکرده تنهاییش باعث شود دل هایی را بلرزاند. با اقوام و دوستانش ارتباطش را بشدت محدود کرده و تنهایی را به خود و فرزندانش تحمیل کرده که مبادا خدای ناکرده کانون گرم خانواده ای دچار تزلزل شود یااااا بچه هایش طعم پدر داشتند را بچشند و او ناتوان باشد از براورده کردن این خواسته بحقشان. نیازهای عاطفی و مادی فرزندانش راتا جایی که مقدورش بوده براورده کرده است هم پدر بوده و هم مادر و خودش را با انجام کارهایی که فکر میکرده رضایت خدا دران است مشغول کرده .(کارهای فرهنگی بانوان) با اینکه تمام اطرافیان تحسینم میکنند اماااااا گاهی چنان نیاز عاطفی مرا لبریز میکند که بیقرار میشوم نیاز بیک هم صحبت و همفکر فردی که وجودش آرامشم را تکمیل کند. شاید سوال کنید چرا تا الان ازدواج نکردی؟ سوال خوبی است بخاطر وجود فرزندانم مایل نبودم حضور مردی را بطور دایم در کنارم داشته باشم با وجود نیاز ب همراهی یک مرد امااا حقیقتا در خود نمیدیدم در دو جبهه همسرداری و فرزند داری از دوهمسر بتوانم جهاد کنم. قلبا دوست داشتم با وجود تمام نگاهها و افکار پوسیده همسر مردی باشم که اولا مورد پسندم باشد و بعدبتواند بخشی از زندگیم را پرکند نه تمام زندگیم را و بخشی برای خودم و بخشی برای فرزندان و مادرم باشد و این میسر نیست مگر با ازدواج با مرد منصفی که همسر و فرزندانی دیگر داشته باشد و من تنها،درحصن و پناه او نیاز عاطفی و امنیت خود را داشته باشم. گاهی از خودم میپرسم اگر هرکدام از دوستانم بجای من بودند در اوج جوانی با این همه تعصبات عجیب ایا واقعا اینقدر صبوریت بخرج میدادند و خود را وقف زندگی کنند و تنها خواسته‌ی مادی انها حضور نصف و نیمه مردی باشد بعنوان همسر؟ کاش همیشه از بالا به موضوعات نگاه نکنیم کاش خودمان را درشرایط زنانی همچون من قرار دهید. و کاش بجای حس مالکیت حس ملَک شدن را در خودمان تقویت میکردیم. چرا که این از خودگذشتگی بمنزله جهاد وایثار است و شایدم هم تکلیف که باعث رشد بعد ملکوتی انسان میشود. @Chandhamsari_Ormavi