✉️ #ارسالی_شما👇👇 سلام طاعات و عباداتتون قبول باشه انشاالله دختری هستم که حدود سه ساله چادری شدم . من چادرمو خیلی دوست دارم اما مدام نسبت بهش دچار تردید میشم . راستش خانواده ما خیلی مذهبی نیستن منظورم مادر پدرم نیست منظورم خانوادهاشونه .مخصوصا دختر عموهام که همشون مثل خواهرهام میمونن .من خیلی از طرف اونا و برخی از دوستام تحت فشارم. من توی یه مدرسه شاهد درس می خوندم که هرچی دارم از اونجا دارم شاید اگه اونجا نبود چادری نمی شدم اون مدرسه منو توی مسیر شهدا و خدا قرار داد اما من خیلی عذاب وجدان دارم😢 من خدا رو دوست دارم نماز دوست دارم بهم آرامش میده اما چکار کنم یکم نسبت بهش کاهلی می کنم دیر می خونم یا اصلا بعضی وقتا نمی خونم اصلا حس خوبی ندارم بار ها از خود خدا خواستم کمکم کنه نمازم رو بخونم وقتی رفته بودم مشهد کلی گریه کردم و از امام رضا هم کمک خواستم نمی دونم اصلا با چه رویی روزه می گیرم با چه رویی می رم جلو صدها نفر و قصه شهدا رو براشون میگم و وصیتنامشون تعریف می کنم وقتی که خودم عمل نمی کنم. با چه رویی چهره شهدا رو طراحی و نقاشی می کنم .با چه رویی چادر می پوشم .البته درست هم نمی پوشم چون هنوز که هنوزه بلد نیستم جمش کنم و گاهی اوقات مو هام سر می خوره بیرون که خیلی ناراحت میشم. بعضی وقتا با خودم میگم نکنه دارم حرمت چادرو از بین می برم نکنه دارم برعکس خواستم همه چی رو خراب می کنم. اما هرکاری می کنم به در بسته می خورم من نمی تونم از چادرم دست بکشم اما به نظرم روزه و حجاب و.. بدون نماز فایده ای نداره😢 وقتی به پشت سرم نگاه می کنم یاد اون روزایی که نسبتا حجاب نداشتم می افتم اشکم در میاد ولی هنوز نسبت به نمازم کاهلم. عذاب وجدان داره خفم می کنه . از خدا کمک خواستم از امام رضا خواستم از امام حسین خواستم اما کسی کمکم نکرد. تا اینکه بنر تبلیغ کانال چت طوری شما رو دیدم و نتونستم جلوی خودم بگیرم . شاید معجزه ای رخ داد منم هدایت شدم @Chat_tory @Clad_girls