نهي حضرت علي(ع) از رفتارهاي غرورآفرين براي حكّام و ذلت‌بار براي مؤمنان وقتي حضرت علي(ع) از كنار شهر انبار عبور مي‌كرد مردم با پاي پياده در ركاب حضرت شروع به دويدن كردند. وقتي حضرت علي(ع) علت را پرسيد، آنها گفتند: اين رفتار را براي احترام گذاشتن به همه بزرگان انجام مي‌دهيم. حضرت فرمود: اين كار و حركت شما مايه مشقت شما در دنيا و بدبختي‌تان در آخرت خواهد بود. شهر انبار يكي از شهرهاي ايران بود كه با نام «فيروز بهرام» خوانده مي‌شد. اين شهر در كنار فرات واقع شده و با شهر مدائن (تيسفون) چندان فاصله‌اي نداشت. اين شهر در دوره ساسانيان، شهر مهمي بود، چه آنكه در كنار مزر ايران و روم قرار داشت. از آنجا كه ايران و روم بسيار با همديگر مي‌جنگيدند، ارتش ايران اين شهر را انبار مهمات كرد، لذا در آن شهر زره، نيزه، كمان، شمشير و خواربار به مقدار زياد انبار مي‌شد و از اين جهت اسمش را شهر انبار گذاشتند. زماني‌كه حضرت علي(ع) رهسپار جنگ صفين بود وقتي كه به نزديكي شهر انبار رسيد، [متوجه شد] عده زيادي در زير آفتاب، سواره و پياده، از مالك و دهقان و تاجر و... ايستاده‌اند، حضرت وقتي كه نزديك آنها رسيد ناگهان سواره‌‌ها پياده شدند و همه مردم با پاي پياده در پيشاپيش حضرت علي(ع) (در ركاب) دويدند. حضرت علي(ع) كه رهبر آزادي و دشمن بردگي است وقتي كه اين منظره ذلت‌بار را ديد، افسار را كشيد و به والي فرمود: چرا مردم چنين مي‌كنند؟ والي عرض كرد:‌ اين عادت و برنامه‌اي است كه از حكومت ساسانيان مانده، ... و هرگاه امير و رئيس، يا سلطان وارد اين شهر مي‌شود، مي‌بايست طبقات مختلف مردم پياده شوند و زير آفتاب براي تعظيم امير در ركاب او بدوند...». در نهج‌البلاغه آمده حضرت علي(ع) به‌ آنها چنين پاسخ داد: «سوگند به خدا، زمامداران شما از اين‌گونه كار، سودي نمي‌برند و شما خود را در دنيا با اين كار به مشقت و سختي مي‌اندازيد، و در آخرت بدبخت خواهيد بود و چقدر زيانبار است مشتقي كه مجازات الهي را در پي داشته باشد؟ و چقدر پر سود است آرامشي كه در پرتو آن، انسان از عذاب الهي محفوظ بماند؟» (۱) علاوه بر اين روزي حضرت علي(ع) در كوفه سوار بر مركب بود و عبور مي‌كرد، «حرب بن شَرَحْبيل» يكي از سران قبيله شباميين، پياده در ركاب حضرت علي(ع) حركت كرد، امام به او رو كرد و فرمود: «اِرْجِعْ، فَاِنَّ مَشْيَ مِثْلِكَ مَعَ مِثْلِي فِتْنَةٌ لِلْوالي، وَ مَذَلََّةُ لِلْمُؤْمِنِ؛ باز گرد! زيرا پياده آمدن شخصي مثل تو، در ركاب مثل من، مايه غرور حاكم، و ذلت براي مؤمن است».(۲) پاورقي: ۱. نهج‌البلاغه، حكمت ۳۷ ۲. همان، ص ۳۲۲ از کتاب «پندهاي جاويدان» محمد محمدي اشتهاردي ☝️از پیام‌های دریافتی☝️ 💠کانال اطلاع‌رسانی حم (دریافتی و تحریری)؛ «حیفه این پیام‌ها را نبینی» (یک از هزاران؛ گلچینی از صدها پیام متنوع): 🆔eitaa.com/chelcheraaqHM 🙏گروه هم‌اندیشی چلچراغ معارف و احکام👇 https://eitaa.com/joinchat/3850895565Cc7624a74fe