(2) با دقت در صنعت ادبی این آیه ، متوجه میشویم مفعول با ضمیر منفصل «ایاک» بر فعل «نعبد» و «نستعین» مقدم شده است... در حالی که می‌توانست به صورت «نعبدک و نستعینک» ( یعنی فعل بعد مفعول به صورت ضمیر متصل ) به کار رود. بیشتر محققان مقدم شدن مفعول بر فعل و فاعل در این آیه را نشانه انحصار و اختصاص‌ عبادت و استعانت به خدا دانسته‌اند. یعنی ما «فقط» تو را می‌پرستیم و «فقط» از تو کمک می‌جوییم.